دلنوشته بهاری اردیبهشت(رمضان):درس سوم رمضان مورخه 1398/2/19

بنام خدایی که شکرگزاریش تسلی دلهاست

ایام ماه مبارک رمضان می گذرد،خوشابحال آنانکه هم روزه امساک وهم روزه زبان ونگاه هستند،درس سوم رمضان راجع به خوش اخلاقی وحسن اخلاق حسنه است،رعایت اخلاق درروزه داران بسیارمهم وبعدازکم گفتاری وراستگویی اصل مهم وبرازنده ای است،دربسیاری ازروزه داران بعلت فشارروزه ازبایت تشنگی وگرسنگی بداخلاقی متولدوپیش به جلومیرود،رعایت نکردن اخلاق وحسن برخورد باعث آزاروتعجب مردم خواهدبود،امااگرروزه داربااخلاق وآرامی وصبوری کلام جاری کنددلنشین وپراثرمیشود،روزه داربودن منتی برسرمردم نیست،واجبی است که مامکلف به آن بوده ونبایدفراموش کنیم که روزه داری نبایدباعث بداخلاقی وبرخوردتندماگردد،پدران ومادران دردرخواست ودستوربه فرزندان پیش ازهمیشه بایدمراقب برخوردواخلاق خودباشند،چون اثرنوع برخورددرآینده روزه گرفتن آنان تآثیرخواهدگذاشت،همسران باهم ازقبل مهربانتر ونیکوترمیبایست صحبت نمایند،باعث آزوردگی هم دیگرنشوند،مادرشوهروپدرشوهرهای روزه داررعایت خوش اخلاقی ونیکو صحبتی باعروسان خودرامیبایست رعایت نمایند،معلمان ودبیران واستادان روزه داردربرخوردباشاگردان ودانشجویان خوددرتدریس وتربیت ازگفتاری ملایم ونیکوبهروری نمایندتاآنان ازثمرات وآثارمثبت روزه داری خاطراتی خوش رارقم بزنند،هیچ تربیتی والاترازاخلاق نیکووکم گفتاری وراستگویی درماه رمضان برآدمی انرژی مثبت نمیدهد،بیاییم مابداخلاقان هم درماه رمضان خوش اخلاق وخوش گفتارشویم.م م مخبری ساعت 23:55 مورخه 19/2/1398.

دلنوشته بهاری اردیبهشت(رمضان):درس دوم رمضان 1398/2/17

بنام خدایی که شکرگزاریش تسلی دلهاست

{دربلاگ فا مخبری (mohamadmehdimokhberi.blogfa.com)خاطره دوم رابخوانید}،امروزروزاول ماه مبارک رمضان گذشت وروزه داران واقعی روزه گرفتن ،درس اول :کم گفتاری وراستگویی بودودوری ازدروغگویی،خوشابحال آن روزه دارانی که این درس راامروز شروع وتاپایان زندگی ادامه خواهندداد،درس دوم :حلالیت طلبی واستمدادبخشش ازآنانیکه دلشان راآزرده وشکسته ایم،مرضی حق تعالی است که پی به گناهمان درشکستن دلی وآزرده گی صاحب دل برآییم،هیچ حقی برگردن آدمیان بدترازرواداشت بدی به دلهانیست،ماه مبارک رمضان خداانسان راازجایش بلندنموده وسعی درکشش اوبسمت خودداردواین بهترین فرصت برای خودسازی واصلاح اشتباهات وخطاهای عمدی وسهوی بوده ومیباشد،مهیانمودن بستربرداشت بارسنگین حق الناس ازدوش خوددرایام ماه رمضان فرصتی است که شایدسال دیگرنصیبمان نگردد،روزه داری که درصددپیداشدن دل شکسته برمیایدوسعی درکسب رضایت برمی آیدگامهای خودسازی رامحکم برداشته است،اعمال ماه رمضان وروزه داران فقط خواندن دعاء ونمازنیست،نتیجه روزه داری درپایان ماه رمضان نابودی وترک گناهان وخطاهاست،خودسازی شدن وایستادگی درمقابل هوی نفس خصیصه پیدایش مقبولیت درمیان آدمیان است،انسانهاباتظاهروریانخواهندتوانست غالب دلهاشوند،دلهای شکسته ومشتاق تلافی وپردردصاف وشفاف شده وگول اینگونه تزویرهارانمیخورد،راه زدوده گی وصیقلی شدن آنهادراستمدادمکررودایمی عذزتقصیرات رقم میخورد،عمری بردل مته خطاوگناه واردگردیده ودرطول ایام خسته وشکسته ونابودشده،وبازگشت آن دریک زمان ویک تمناممکن نمیباشد،حق الناس بایدازمادورومحوگردد،پیروزی درمهارکردن نفس وغلبه برقلوب شکسته است.م م مخبری ساعت 22 مورخه 17/2/1398.

دلنوشته بهاری اردیبهشت (رمضان):درس اول ماه مبارک رمضان

بنام خدایی که شکرگزاریش تسلی دلهاست

درموردامروزومناسبت شروع ماه رمضان دلنوشته خاطره اول رادربلاگ فا(mohamadmehdimokhberi.blogfa.com)مطالعه فرمایید،دراینجانیزازدرس اول ماه مبارک شروع به نگارش دلنوشته میکنم،جالب است بدانیدتوفیق ولیاقت وسعادت حمالی بنده های خدانصیب هرکس نمیشودونخواهدشد،وافتخارولیاقت طعام وسفره داری نیزنصیب آنکه خدامیخواهدخواهدشد،پس انفاق وصدقه ویاری رساندن به بندگان خداکه هم نوعان مامیباشند،به هرکسی اعطاء نمیشود،درس اول ماه مبارک رمضان 98 باکنارگذاشتن دروغ وسکوت وکم گفتاری آنهم راستگویی ترس ازخدا،مروت است حال که روزه هستیم وجسم راازخوردن هرنوع طعام وآب بازمیداریم ازاذان صبح تااذان مغرب برای افطار،کم گفتاری رانیزبرخودآموزش ومجری گردانیم،کم گفتاری دوری اززیاده گویی ویاوه سرایی ودروغ پردازی است،کم گفتاری بی اعتنایی درپاسخ به بزرگترهاوپیشکسوتهاونیازمندان ومتقاضیان راهنمایی وارشاد،نمی باشد،کم گفتاری رعایت ونظم درکلمات ورعایت ادب ودوری ازبیان دروغ به هراندازه ومقدارمیباشد،ازاینک تمرین رادرماه مبارک برای ترک کامل دروغ وکم گفتاری مینماییم،الگوترس ازخداست ،نه ازمخلوقاتش درهردرجه ونسبت فامیلی وخویشاوندی،ترس ازخداوحشت وهراسان بودن نیست،دوست داشتن ونزدیک بودن باخدایی که ازخجالت وترس ترک وتنهاگذاری ماتوسطش دروغ نمیگوییم،حتی نگفتن این دروغ باعث آبروبری یامرگ ماباشد،ترک دروغ هرروزدرماه مبارک رمضان توفیقی است که نصیب هیچکس که نالایق باشدنمی گردد،علیهذاروزه داری بخودببالدکه درپایان یک روزروزه داری کم گفتاروراستگوبوده ودروغ راکه نوعی اعتیادجانمان وروحمان سوزاست راکنارگذاشته وراستی پیشه راه نموده است،بقول فرمایش مولاعلی ع ،دروغ کید کلیه گناه هان است،پس امروزکه روزه هستیم روزه دارواقعی وترک کننده دروغ باشیم این درس اول ماه مبارک رمضان 1398 که کم گویی وراستگویی وترک دروغ می باشد،التماس دعاء م م مخبری ساعت 6:24 مورخه 17/2/1398.

کپی ازبلاگ فا مخبری: خاmohamadmehdimokhberi.blogfa.com

بنام خدایی که شکرگزاریش تسلی دلهاست

امروزخیلی هابرای خوردن سحری وخواندن دعاء به قصدروزه گرفتن برای ماه مبارک رمضان نیت نمودند،ازجمله معدودآدمایی که دراین ماه توفیق روزه خواهندداشت من بی مقدارباخصوصیات بد،میباشم،اینک که این دلنوشته رامطایبه میکنم چنددقیقه ای ازاذان صبح گذشته،درسلسله دلنوشته های قبلی بانام قانون جذب سلسله نقدوبرسی هایم درارکان هفتگانه قانون جذب درشانزده دلنوشته تقدیم گردید،اگرعمری باقی باشدبه دورازتظاهربه زهدوتقوای نداشته ام مروزی برخاطرات درماه رمضان حال وگذشته نه چندان دورخواهم داشت،دربلاگ اسکای هم دلنوشته های بهاری اردیبهشتی راباموضوع من وروزاول و...... رمضان که خاطرات ودرخواستهای کودکانه رامرورمینمایدراپیگیری کنید(mokhberi.blogsky.com)،ساعت 3:45 برای سحری توسط احسان پسرم بیدارشدم وگویاهمسرش سحری مفصلی مهیاکرده بودصرف شدوبرایشان دعانمودم ،ثواب روزه امروزمن تقدیم به آنان که ازروی عشق وعلاقه واقعی بی چشم داشتی وذره ای منت مرامهیاسازروزه گرفتن نمودن،بعدازاذان تمایل به درج دلنوشته بی خاطره شدم که نظریه های تآییدنشده مطلبی مرامنقلب نمود،دروصف امروزکمک به هم نوع وپاسخ به تقاضاواستمدادومطالبه یک دشمن است،کسی که اوراهرروزبعدازهروعده نمازنفرین ولعن می نمایم،چون استمدادوتقاضایش رادرتوان خوددیدم اینکارراانجام خواهم داد،اماباخودعهدنمودم که هیچگاه برای منت گذاری نباشدودرهیچ برهه ای اززمان آن درنزددیگران عنوان نگردد،که باعث احتمال بزرگی برای من وخدای ناکرده کوچکی این دشمن گردد،من قصدخیررسانی وپاسخ به درخواست کردم واوهم بداندکه هیچ دینی نداشته ونخواهدداشت وزهی خیال باطل است بخشش وبازشدن روزنه ایجادارتباطی دیگر،خب این خاطره اولین روزماه مبارک در17/2/1398 میباشد،مهیاکردن سفره سحری وبیداری یک قصدکننده روزه گیرباعشق وعلاقه بی دوزوکلک ،خالص ازاعماق وجود،وتقدیم ثواب روزه به آنهاتوسطفردی که امیدش ازعشق ورزی واقعی نامیدبوده واست،وبعضآ قصدتهیه وتحویل درخواست وتقاضای یک دشمن که اورانبخشیده ونخواهم بخشید،برای کمک به یک هم نوع واینگه مخلوق خدایی است که ماراآفریده است،بی منت وبی توقع انجام پذیرد،تاافطاروکسب لیاقت روزه داری برای من ناچیزوبی مقدار،وخاطره ای دیگرانشاءالله شمارابخدامیسپارم وملتمس دعاء هستم.م م مخبری ساعت 5:32 مورخه 17/2/1398.

دلنوشته بهاری اردیبهشت(مورخه 1398/2/16):عینک دیدخودرادرست انتخاب کنیم درزندگی

بنام خدایی که شکرگزاریش تسلیدلهاست

باعینک دوربین نمیتوان مطالعه کرد،واگرپیرچشمی یاضعیف شده باشد ازعینک نزدیک بین بایداستفاده نمود،نتیجه میگیرم برای دید دورازعینک دوربین،وبرای مطالعه ازعینک نزدیک بین بهره وری شود،ماآدمیان نگاهمان به عیوب ونداشته های علمی وخطا وگناهان دیگران بجای عینک دوربین ازعینک نزدیک بین ،وبرای دیدن خطاهاوگناهان وداشته های خودمان ازعینک دوربین بجای عینک نزدیک بین استفاده میکنیم،علت وآثرش اینست که گناهان وخطاهاوخیانتهاودروغهایمان راریزدیده وبرای توجیح خودازکلمات لج بازی،تلافی،بخاطربی مهری ومحبت، استفاده میکنیم وخودرامحق گناه وحیله ودروغ وخیانت وبدکاره گی نمیدانیم،امادیگران رامقصروگناه کارومسبب بدبختی های خودمیدانیم واین باعث میگرددهرفعلی راغلط تلفظ نماییم،وبجای تقاضای بخشش واستغفاروجبران آنها،خودرامعصوم وبیگناه دانسته وهمچنان راه کج راادامه دهیم که آخرش پستی وزبوری وفنایی است،نبایدغفلت وتعلل درانتخاب عینک داشته باشیم،چشمانمان رابه روی حق بسته وزبانمان راکوتاه نماییم تااشتباه درانتخاب عینک راجبران نماییم،مااراده بازگشت وتوان جبران سازی رادرمدت کوتاه ازدست داده وتسلیم هوی ونفس اماره خودخواهیم شد،افسردگی وانزواوبدراهی وانتحارعاقبت افرادخودخواه ونادان وجاهل درجذب نصایح وراهنمایی های اساتیدودلسوزان نابودی است،خدانمیخواهدانسانهاازفرصت بیان توبه واستغفاروجبران خطاهاوگناهان ودروغ ها وخیانت های خودبسادگی بگذرند،لجاجت دراستمرارگناه وخطاودروغ وخیانت به نفع کسی نبوده ونمیباشد،هرگاه توانستی برگردودرپاسخ ازتوجیح وخودباوری توسط خودساکت وتسلیم حق باش،هردروغگویی مجبورخواهدبودتاپایان عمرنکبت بارش درغگومیماندودشمن خداوشریک شیطان میگردد.تاوقتی شرمنده وشرمساروشکسته خدانشوی ناله هایت به گوشش تخواهدرسید.م م مخبری ساعت 20:30 مورخه 16/2/1398.

کپی ازبلاگ فا مخبری:mohamadmehdimokhberi.blogfa.com

بنام خدایی که شکرگزاریش تسلی دلهاست

امشب شایدماه رویت شودووارد ماه مبارک رمضان خواهیم شد،یک ماه رمضان دیگرراتجربه خواهیم کرد،تاسال دیگروماه رمضان چه کسانی باشندویانباشند،درطول ماه رمضان فراخواهیم گرفت تابیادگرسنگان،ایتام،فقراونیازمندان،اسراوگرفتاران وبیماران بستری درجاوبیمارستان،معلولین وگمشدگان وتوابین باشیم وثواب دعاهاونیایش هاونمازهایمان تقدیم آنهاشود،دلنوشته خودرابرای شکرگزاری آدمیان درشادیهارادنبال میکنم،اگرانسانهادرشادیهاوخوشحالیهاهم خدرایادکند.شکرگزارش باشد،دروقت گرفتاری ودست تنگی ومصائب خداصدایش رامیشنودوحاجت روایش خواهدنمود،درمیان ماآدمیان کم هستندکسانی که همه حال بیادوشکرگزاری خدابسرمیبرندوستایشگری میکنند،اگرفردی درتمالحظات شادی وخوشی ورفاه دقایقی تنهاباخداخودرازونیازنمایدوشاکراین لحظات وفورمالی وخوشی وشادی،شودوبعدبه ادامه سپری کردن شادی وتفریح بپردازدخداراخشنودساخته،وخدادرلحظات گرفتاری دعاوتقاضایش رااجابت خواهدنمود،تادیروزفردی دررفاه نسبی مالی وشادی وآرامش نسبی زندگی خودرامیگذراندویادمحبت وتوجه وعنایت خداتوسط بنده اش به خودنبودوخوشی زیردلش زده وبجای شکرگزاری خداوقدردانی هم خداراوهم بنده اش رافراموش نموده وناشکری بخدا وخیانت به بنده خدارواداشت وبهمن ماهی راباتزلزل وخطاگذراند،حال که چرخه روزگارعرصه رابه اوتنگ وتنگ ترنموده ودرمصائب ومشگلات بعدی تنهاویکه باباری ازتخلفات وگناهان وخیانت ودروغ میبایست مقابله واستقامت کند،حال گریه واستغاثه به درگاه احدیت کارسازورافع مشگلات درپیش خواهدبودیانه خدامیداند!!؟؟!!وازپس پاسخگویی حق الناس برآمده یانخواهدآمدبازبه خودش برمیگردد،آیابهترنبودوقتی دررفاه وآرامش قرارداشت بیادخداوبنده خدامی بود؟؟!!نه امروزکه همه چیزبرگشته است وبه ضرراوست!! پس بیاییددرخوشحالی هاوشادی هاورفاه وآرامش هاهم یادخدا وبندگان مددرسانش باشیم وشکرگزاری خدارافراموش نکنیم؟!م م مخبری ساعت 19:30 مورخه 16/2/1398.

کپی ازبلاگ فا مخبری:mohamadmehdimokhberi.blogfa.com

بنام خدایی که شکرگزاریش تسلی دلهاست

مرگ به آدمی بسیارنزدیک است،امامافراموشکارانی آلزایمرگرفته هستیم ،ودنیاراماندنی وعمرراابدی میدانیم،نه مرگ حضرت نوح راپذیرفته ایم ونه رفتن سلیمان نبی را،ولی همه آدمیان خواهتدرفت وهیچ انسانی حتی باعمرنوح نبایدازمرگ غافل شود،کسانی که عرصه زندگی برآنان تنگ میشودویابیمارانی که دکترهاجوابشان کرده وزجرفراوان میکشند،مرگ راهرلحظه طلب میکنند،اینان همانندکسانی بوده اندکه روزی غرق دردنیا ومادیات آن بسرمیبرده اند،مرگ برایشان غریب وغیرقابل تصوربوده است،پس چگونه مرگ رابه زندگی ترجیح میدهند!!؟؟بارهانوشته واشاره کرده ام فرصت هابسیارکم است،نبایدبدهکاردنیاومعنویات فراموش شده وانجام نداده ماند،مازبدیه راکرده ایم وخودراخوب جلوه داده ایم،که چه شود؟پس بازیگرانی هستیم که بازی درذاتمان رخنه ورسوب نموده،اماخودراعاشقانه معرفی میکنیم که خوبترین هارارقم زده ایم،مامشگلات ومصائب خودرابه گردن دیگران انداخته همانندکسانی که ازتاریکی میترسنداماهمیشه عنوان میدارندترس معناندارد،واین است که همه جاعنوان میکنیم مادیگران رادریابیده ایم وکمکشان کرده ایم،مگرمیشودکه خوب نباشیم وبدخواهی کنیم وبعدتقاضاکنیم مارابپذیرید،اینگونه اعمال ورفتارنکنیم که هم وقت راازدست داده باشیم وهم فرصت بازگشت نمانده باشد،اگرسری به قبرستانهابزنیم وتاریخ فوت وتولدمتوفی هارامقایسه کنیم دست خواهیم یافت عمرکوتاه وزندگی خلاصه است ومرگ ازآنهانزدیکتر،من ازدرس دادن ونصیحت کردن ونگارش معنوی برای عبرت دیگران فراری هستم،ودلنوشته هایم درون گرایی وحفظ تعادل درارتباطات اجتماعی است،تبادلات معلومات وتجارب خودمبین خوش فکری وتواضع درفراگیری است،بخشش وگذشت قبل ازفهم وادراک وقبول اشتباهات خودضامن بدزیستی ودگردیسی وتباهی فردمیباشد،زمانی بایدبخشیدوگذشت نمودکه فردازاشتباهات خودمتنبه وبری گردد،ودرپی اصلاح وتربیت داخلی خودشده باشدواین محسوس وشفاف باشد،مرگ نبایدفراموش گردد.م م مخبری ساعت 23:59 مورخه 15/2/1398.

دلنوشته بهاری اردیبهشت(یکشنبه 1398/2/15):توبه حق الناس راپاک نمیکند

بنام خدایی که شکرگزاریش تسلی دلهاست

دزدی که اموال افراد بسیاری به سرقت برده بودوباعث بدبختی ومرگ بعضی ازمالباختگان شده بودودرامنیه ومحاکم عدل خواهی دروغهابسیارگفته بود،نزدیک شب اول ماه رمضان دگرگون شده وباخدای خودعهدوپیمان بسته که منبعددزدی ودروغگویی راکنارگذاشته وبراه راست ومستقیم متمایل ودرپی روزی حلال کاروتلاش نماید،سحربرای خوردن سحری وروزه گرفتن ازخواب بیدارشد،بعدازصرف سحری وباشنیدن صدای اذان قصدخواندن نمازدرمسجدنموده وراهی مسجدگردید،درصف نمازجماعت صبح نمازراخوانده ودرحال خروج ازمسجد،پیرعارفی راکه چهره نورانی اوهرآدمی رابسمت اومیکشاند،دیدوبای وی ملاقات نمود،پیرروبه اوگفت:من فردادرمسجدشماراخواهم دید،اگرسحربیدارشدی خوابی که خواهی دیدرابخاطربسپارودرمسجدبرایم بازگوکن،دزدتوبه کرده تمام مدت درمسیرخانه به خوابی که خواهددیدوعلت این خواب فکرمیکرد،صبح برای کارازمنزل خارج وتاغروب قبل ازافطاربه خانه بازگشت،شب هم خوابیدتابرای سحری بیدارشود،سحربیداروخواب رابخاطرسپرده ووقت اذان به سوی مسجدعازم شد،بعدازنمازصبح پیرمردعارف بسمت اوآمدوکنارش نشست،وخواب دیده شده راپرسید،اوگفت:شب خواب دیدم گوسفندانی زیاددارم وگله رابرای چریدن درصحرارهانموده بودم وزیرسایه درختی بخواب رفته بودم،که ازصدای زیادگوسفندان بیدارشده ودیدم گرگهابه گله زده وگوسفندان راخفه میکنندوحشام تلف میشوند،وکاریازدستم برنمیاید،وقتی مردم برای کمک رسیدندنه گله ای بود نه گرگی ومن ازترس ازخواب پریدم،علت چیست؟عارف پیرگفت:حق الناس راحتی خدانمیتواندببخشد،توبه ات قبول ولی حق الناس به گردنت میباشد،به سراغ زنده هاکه اموالشان رابه یغمابرده ای وبادروغهایت زندگی هانابودکرده ای رفته وتاحقی به گردنت باشددرزندگی موفق نشده ونخواهی شد،ومردگان رانیزازیادمبروبه قبورآنان رفته وازایشان طلب بخشش وگذشت نما،درغیراینصورت دردنیاوآخرت شرمنده وشرمساروزیان دیده خواهی ماند>م م مخبری یکشنبه ساعت 23:40 مرخه 15/2/1398.

دلنوشته بهاری اردیبهشت(یکشنبه 15/2/1398):بخاطرم دوانکنید،اعتمادنکنید،چون متعهدکسی نیستم

بنام خدایی که شکرگزاریش تسلی دلهاست

نمیخواستم باجملات کلیدی منفی دلنوشته ام راشروع کنم،ولی چون پیامکی درموبایلم ونظریه ای دروبلاگم مرابهم ریخت،مگرمیشودکسانی ازدلنوشته های یک نویسنده وبلاگ به درک وفهم وشعورش واحساسش پی نبرده وناعادلانه وتفسیربه رآی نقدش کنندوهرچه بخواهندبنویسند،من نمیخواهم کسی بخاطرمن باکسی یاکسانی ازخانواده اش،دعواوبحث کند،این برایم دروغی تازه نیست،اعتمادبمن جائزنیست چون اعتمادی که برسرزنندازاصل بی اعتمادی بدتراست،من متعهدبه هیچ کس نیستم واصولآازتعهدیکطرفه بیزاروگریزانم،دیگرازکسی نمیخواه راست بگویدبه همه خواهم شماراستیدوکج ودروغگوغیرمن کسی نیست ،ازراهنمایی وراه نشان دادن خسته وافسرده شده ام،بایدمنهم همانندآنهامی شدم،کسانیکه ثبات درحرفهایشان ورفتارشان نیست وازخودراضی هایی هستندکه غیرخود.منافع وخواسته هایشان هیچ کس وهیچ چیزراندیده ونمی بینند،من نه هیچگاه دیگرسپیده ناسپیدراخواهم دیدوبخشیدنه شادی وسحروکهکشان ناهیدرا،جنس من جنس سنگ وگچ وآهک وسیمان نیست،خوشحالم دلی صاف وطینتی پاک مراهمراهی میکندکه ازدوست داشتن های دروغین وکلمات کلیدی وپیامک هاوتکسای فضای مجازی نه خوشحال بوده ونه ناراحت،این آزردگی برای خودخواهی آنان است که خودرامبری ازکینه وعداوت ومنفعت گرایی وخطاوخیانت می بینند،دیگرباهیچکس جزخودحرف نخواهم زد،به هیچ کس اعتمادنخواهم کرد،دیگردل راکنارگذاشته وبابی دلی ومنفعت گرایی ازآدمیان عمرراخواه گذراند،برای هیچکس جزدل تنهای تنهای خودم دلنوشته نخواهم نوشت،هیچ کس اجازه نخواهدداشت که دلنوشته هایم به نفع وضررخودتفسیربه رآی کند،وبرایم پیامک وتکس ونظریه بدهد،هرکس مسئول اعمال خودمیباشد،بدبختی انسانهادست خودشان بوده وگردن کسی نمیشودانداخت،بی چشم ورویی است که خوبیهارافراموش کنیم وتظلمات وارده وخطاهای خودرابه دیگران نسبت دهیم،وثبات دررفتاروکرداروگفتارخودنداشته باشیم،من حاضرم باکفتاران زشت سیماوروباه هان مکاروکرکسان لاشه ومرده خوارجنگل زندگی راادامه دهم ولی باآدمیان خودخواه وبی ثبات وخطا وخیانتکارودروغگوهم کلام شوم ودوست ویارباشم،تنهابوده وخواهم بودوازهمه اینهاکه خودرافرشتگان بی عیب ونقص میدانندفراری میگردم،م م مخبری 15/2/1398 ساعت 01:50 صبح.

کپی ازبلاگ فا مخبری:mohamadmehdimokhberi.blogfa.com

بنام خدایی که شکرگزاریش تسلی دلهاست

راه رفتن رااموختیم،وقتی دندان هایمان درآمده بودحرف زدن راآغازکردیم،ماهرآنچه فراگرفتیم خواست واراده خدایی بوده وهست،اوماراازبدوبدبودن وبدی کردن حذرنموده امابدآموزی فرمان واراده اونیست،ماراباعقل واحساس خاص یک انسان خلق نموده،فرشتگان وملائکاانش فقط خوب وخوبی رامجری هستند،برای بدی وبدی کردن خلق نشده اند،اماماآزادهستیم تاخوب راخوب وازبددوری گزینیم،خوب بودن وخوبی کردن وراستگویی ومهربانی کردن،ازخصائص بندگان صالح وعابدخداوندی هستند،راه رابربدان وبدکاران نیزنبسته است،وتوبه وبازگشت برای آن دسته خلق شدگان خودقرارداده است که یادش کنند وازاعمال بدخود پرهیزوراه راست وراستی را انتخاب کنند،بعضی ازماانسانهاچگونه راه رابه بیراهه وراستگویی رابه دروغگویی ترجیح داده ایم،مگرخوبی چه بدی داشت که یکبارنکردیم،هرآنچه خدای بزرگ بدان وعده نموده به سرانجام رسانده ومیرساند،پس چرابدکاران ودروغگویان ازراه کج وبیراهه منتهی به ابلیس بازبرگشت نمیکنند،وهمواره راه خطارامی پیمایندومایل به ادامه گناه وخطاهستند،این زندگی ارزش فروش خودبه هوی ونفس شیطانی رادارد،بازگردیم ازاین بیراهه فرتوت وخانمان سوز،که هم روی مان هم بخت مان راسیه وکدرنموده وهرروزرسوای عام وخاص میگردیم،میدانم حرفهاونوشته هایم هیچ اثری درانتخاب راه راست تاکنون نداشته وندارد،امااین آتش زدن وانتحارانسانی سرانجامش مرگ است وتباهی،شرم است وخجالت ساری،فقراست وگدایی،نیست است وخودفروشی،دیرهم شده بازگردبراه راست وآغوش خداراکه خالق است به آغوش انسانهای خوش گذران که جسم تورابیماروبیمارترمیکنندترجیح بده،تومیتوانی بدوخودفروش وبدکاره نباشی چون خداتراخوب خلق کرده وتوبیراهه رفته ای ،آخرتاکجاوتاکی میتوانی بدوبدتروبدکاره وهرزه باشی،مقصدومقصودراه رب وخداست همین وبس.م م مخبری 14/2/1398 ساعت 20:35