دلنوشته بهاری اردیبهشت(رمضان):درس چهاردهم رمضان مورخه 1398/2/30

بنام خدایی که شکرگزاریش تسلی دلهاست

چهاردهمین روزماه مبارک رمضان رابادرس چهاردهم آغازمینماییم:روزه داردرطول ساعت هاروزه داری سعی درنموذهن ورشدریشه های معنوی دارد،ازاینرویکی ازخصائص روزه دارصبروبردباری وشکیبایی است،اومی بایست روزه داری صبورباشد،درمقابل دعوت عمدی ویا سهوی دعواباهیچکس درگیرنخواهدشد،صبوری ازتواضع وهوش بیدارذاتی روزه داراست،سرمسائل کوچک وبزرگ هیچگاه باکسی درگیرنمیشود اودرمقابل مصائب شکیبایی داردوبه کسی کینه وعداوت نمی ورزد،بردباریش زبانزدعام وخاص است،روزه دارباعصبانیت وبدخلقی میانه ای ندارد،همواره درآرامش وگفتمان کارهای خودرابه اتمام میرساند،درزندگی کاری وخانوادگی اش،خشونت وعصبانیت ولج بازی جایی ندارد،باهمت والای خودازروابط اجتماعی وارتباطات مهربانانه بهره میبرد،روزه داربافشارروزه اراده وعزم مصمم خوددرآرام بودن وصبوری اثبات میکند که میتوان فشارروزه داری رانادیده گرفت وانگاری پنداشت باآرامی امورراانجام داد،روزه دارانی که صبوری وبردباری وشکیبایی راسرلوحه کارها درروزه داری قرارداده وهمواره منطقش صلح وآشتی است وازجنگ ونزاع وفهردوری جسته وبامردم همچنان یاران ودوستان مهربان رفتارمینماید،این روزه داری ازبهترین روزه داری هاست که انسان درخودسازی همراهی میکند.م م مخبری ساعت 00:45 مورخه 30/2/1398